Zeewierbossen en mosseltrossen
05-02-2017 10:57
Zeewierbossen en mosseltrossen
Het was op een dag door de week,
alles ging gewoon, zo het leek.
Ik ging met de stadsbus, lijn 18, zoals altijd,
die mij trouw naar huis toe rijdt.
Ik stapte in en de deuren gingen dicht,
ik zag de chauffeurs’ gezicht,
hij lachte en wees met zijn vinger door de ruiten
en ik keek naar buiten.
De lucht was groen, het gras was blauw,
ik dacht: hoe kan dat nou?
Op straat zag ik honden, die baasjes uitlieten
en poezen die werden gepest door groene parkieten.
Bij de school zag ik kinderen,
die hun vaders en moeders naar binnen brachten.
De bus bleef daar eventjes wachten...
De kindouders reden na het wegbrengen van hun ouders
weer mee terug,
daarna ging de rit ongelofelijk vlug.
Opeens zag ik dat de bus door de wolken vloog,
razendsnel ging het omhoog.
De kindouders werden naar de maan gebracht,
waar je je de hele tijd kon vermaken zonder zwaartekracht.
De chauffeur zei de kinderen gedag;
“Ik haal jullie straks weer op, tot vanmiddag!”
Wat een rare wereld, zo vreemd,
ik voelde me een vreemde eend...
De bus landde en reed weer door, nu naar Scheveningen,
ook daar zag ik de gekste dingen.
Ik stapte uit voor een wandeling
en keek mijn ogen uit, vol verbazing
Op het strand waren een aantal kwallen,
een wedstrijdje aan het beachvolleyballen.
Vissen lagen er in de zon en smeerden elkaar in,
de stelletjes liepen langs het water, vin in vin.
Deze wonderlijke wereld, zo raar en apart
ik herkende het niet, was een beetje verward..
In de duinen aangekomen,
zag ik grote zeewierbomen,
daar aan groeiden mosselen,
net als druiven in grote trossen.
Het rook er vreselijk muf en zout,
en de zon scheen, maar toch was het superkoud!
Deze vreemde wereld, zo raar,
was het echt, was het waar?
Neen, natuurlijk niet, gekkie!
Dit kan alleen maar in je eigen fantasie!
Fantaseren is zo leuk en hoe oud je ook bent,
op een super saaie plek, maak je je eigen avontuur, je fantasiemoment…
Zeewierbossen en mosseltrossen
Het was op een dag door de week,
alles ging gewoon, zo het leek.
Ik ging met de stadsbus, lijn 18, zoals altijd,
die mij trouw naar huis toe rijdt.
Ik stapte in en de deuren gingen dicht,
ik zag de chauffeurs’ gezicht,
hij lachte en wees met zijn vinger door de ruiten
en ik keek naar buiten.
De lucht was groen, het gras was blauw,
ik dacht: hoe kan dat nou?
Op straat zag ik honden, die baasjes uitlieten
en poezen die werden gepest door groene parkieten.
Bij de school zag ik kinderen,
die hun vaders en moeders naar binnen brachten.
De bus bleef daar eventjes wachten...
De kindouders reden na het wegbrengen van hun ouders
weer mee terug,
daarna ging de rit ongelofelijk vlug.
Opeens zag ik dat de bus door de wolken vloog,
razendsnel ging het omhoog.
De kindouders werden naar de maan gebracht,
waar je je de hele tijd kon vermaken zonder zwaartekracht.
De chauffeur zei de kinderen gedag;
“Ik haal jullie straks weer op, tot vanmiddag!”
Wat een rare wereld, zo vreemd,
ik voelde me een vreemde eend...
De bus landde en reed weer door, nu naar Scheveningen,
ook daar zag ik de gekste dingen.
Ik stapte uit voor een wandeling
en keek mijn ogen uit, vol verbazing
Op het strand waren een aantal kwallen,
een wedstrijdje aan het beachvolleyballen.
Vissen lagen er in de zon en smeerden elkaar in,
de stelletjes liepen langs het water, vin in vin.
Deze wonderlijke wereld, zo raar en apart
ik herkende het niet, was een beetje verward..
In de duinen aangekomen,
zag ik grote zeewierbomen,
daar aan groeiden mosselen,
net als druiven in grote trossen.
Het rook er vreselijk muf en zout,
en de zon scheen, maar toch was het superkoud!
Deze vreemde wereld, zo raar,
was het echt, was het waar?
Neen, natuurlijk niet, gekkie!
Dit kan alleen maar in je eigen fantasie!
Fantaseren is zo leuk en hoe oud je ook bent,
op een super saaie plek, maak je je eigen avontuur, je fantasiemoment…
Einde
Einde 